In oktober 2016 informeerde een collega bij u rond de mogelijke toxicologische problemen bij kunstgras sportvelden. U antwoordde toen dat de Sportdienst van de stad de evoluties op de voet volgt en nog de resultaten van een Europees onderzoek afwacht (verwacht februari 2017). Eens die er is zal gekeken worden of ook in Gent maatregelen nodig zijn.

Ondertussen is gebleken dat op de kunstgrasvelden van een aantal sportclubs in Houthalen niet meer gevoetbald mag worden. De gemeente neemt deze beslissing omdat onderzoeken hebben aangetoond dat stoffen in de rubberen bolletjes van deze velden inderdaad toxisch zijn.

1. Zijn de resultaten van de Europese studie ondertussen al bekend?
2. Zo ja, heeft de stad deze resultaten al kunnen bekijken in functie van de kunstgrasvelden die de stad Gent heeft laten aanleggen?
3. Zo ja, wat zijn de bevindingen?
4. Zijn maatregelen nodig?
5. Zijn de Gentse kunstgrasvelden gelijkaardig aan deze die aangelegd zijn in Houthalen?
6. Zo ja, dringen zich in functie hiervan ook maatregelen op in Gent?

Stephanie D'Hose
Gemeenteraadslid

Antwoord:

1. Onderzoek

De laatste 10 jaar werden er meer dan 20 internationale studies uitgevoerd inzake kunstgras, waaronder:

Het RIVM (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu uit Nederland) heeft in 2006 een eerste onderzoek gedaan naar de veiligheid van rubbergranulaat. Uit de beoordeling bleek dat de korrels geen risico’s met zich meebrengen voor de gezondheid van mensen die sporten op kunstgrasvelden. Het RIVM heeft in 2016 een nieuw onderzoek uitgevoerd op 100 sportvelden in Nederland, dit naar aanleiding van een televisie-uitzending van Zembla  ‘Gevaarlijk Spel’ in oktober 2016. De zogenoemde migratietesten laten zien dat stoffen die in rubbergranulaat aanwezig zijn slechts in (zeer) beperkte mate uit het rubbergranulaat vrijkomen als ze worden ingeslikt, bij huidcontact of door verdamping bij warm weer.

Vanuit het voorzichtigheidsprincipe, voerde het ECHA (European Chemicals Agency) in opdracht van de Europese Commissie een onderzoek uit naar de samenstelling van de stoffen van rubbergranulaat en de effecten daarvan op de gezondheid van mensen. Het onderzoek werd gestart in juni 2016, de resultaten van dit onderzoek werden gepubliceerd op 28 februari 2017.

De evaluatie van het ECHA van de beschikbare onderzoeken naar de gezondheidseffecten van gerecycleerd rubber op kunstgrasvelden wijst intussen uit dat het risico voor sporters, inclusief kinderen en mensen die de velden aanleggen, heel laag is.

De 63 kunstgrasvelden die werden aangelegd in het kader van het Vlaams Sportinfrastructuurplan zijn in regel met de vigerende REACH-regelgeving voor mengsels (Registration, Evaluation and Authorization of CHemicals) en voldoen aan de DIN-normering.

2. Overzicht infill op de Gentse Accommodaties

De verschillende uitvoerders mochten van hun leverancier al de nodige bevestiging ontvangen dat ze de Europese richtlijn (REACH) in deze gevolgd is.

Het terrein De Muide, Galvestonstraat 21, 9000 Gent waarvan vandaag de nodige informatie ontbreekt over de rubber infill, dient nog uitgeklaard te worden.

Het kunstgrasveld van Standaard Muide werd destijds aangelegd door de firma Sportscape (intussen al enkele jaren failliet). Uit het bestek en offerte kan niet opgemaakt worden of al dan niet voldaan werd aan de normering DIN 18035-7.

Vandaar dat  we voor dit terrein een toxicologisch onderzoek aanvragen via Recytyre. Recytyre, het beheersorganisme voor afvalbanden in België, biedt aan alle eigenaars of exploitanten van kunstgrasvelden aan om stalen van rubberkorrels op kunstgrasvelden te onderzoeken. De testmethodiek werd voorgelegd aan een onafhankelijk toxicoloog.

3. Conclusies

Gezien:

• op wereldschaal meerdere studies in het verleden hebben aangegeven dat het risico beperkt is,
• alsook de grondige voorafgaandelijke onderzoeken op Europees niveau i.k.v. het hergebruik en gebruik van rubbergranulaten,
• de bevestiging van de uitvoerder/leverancier compliant te zijn met de wetgeving

zijn geen bewarende maatregelen momenteel aan de orde.

Er werd ook contact opgenomen door het kabinet van Vlaams Minister Muyters met de FOD volksgezondheid die adviseerde dat er geen verder acties nodig zijn voor terreinen met SBR rubber infill. Gemeentebesturen of clubs van wie het kunstgrasveld niet met Vlaamse steun werd aangelegd, kregen het advies om na te gaan wie de toeleverancier van de rubberkorrels op hun veld was en om de nodige certificaten van de rubberkorrels op te vragen.

De minister heeft ook gevraagd aan de Europese Commissie of het aangewezen is de huidige REACH-regelgeving te verstrengen en zo ja in welke mate.

4. Verdere aanpak

In alle toekomstige bestekken van FARYS∣TMVW zal ook steeds verwezen worden naar een SBR rubber infill met een granulometrie van 1 – 2.5 mm, die het risico van inademing van rubberstof aanzienlijk beperkt. Het gevaar van inademen van fijnstof treedt op indien de granulometrie kleiner is dan 0.01 mm.

SBR rubber infill voldoet aan alle huidige wettelijke normen, zoals de DIN-18035-7 norm en de REACH-regelgeving.

Om te besluiten

Toch wil ik als Schepen van Sport die tevens ook bevoegd is voor gezondheid, geen enkel risico nemen en zal ik Farys niet alleen opdracht geven om het terrein van de Muide aan toxicologisch onderzoek te onderwerpen, maar alle Gentse kunstgrasterreinen nog te testen.

Resul Tapmaz
Schepen van Welzijn, Gelijke kansen, Gezondheid en Sport