Op 15 oktober 2021 stelde gemeenteraadslid Alana Herman reeds een vraag over de noodwoningen. De schepen gaf toen aan dat het OCMW over 25 noodwoningen beschikt, gaande van studio’s tot 4 slaapkamerappartementen en alles daartussen.

Af en toe hoort Alana op de BCSD-zitting dat grote gezinnen noodgedwongen moeten gesplitst en opgevangen worden in 2 noodwoningen. Hiervoor moeten ze dan 2 keer kosten betalen, weliswaar aan een verminderde prijs voor de 2de woning. Dat dit niet de ideale oplossing is voor het gezin, spreekt voor zich!  

Vraag:
Kan ik een overzicht krijgen van de capaciteit van de diverse noodwoningen ?
Hoeveel keer werd een gezin gesplitst in 2 noodwoningen ? Kan ik de cijfers krijgen van de afgelopen drie jaar ?
Wat zijn de kosten die hieraan verbonden zijn ?
Ziet u een structurele oplossing zodat dit in de toekomst vermeden kan worden ?

Antwoord:

Er zijn momenteel inderdaad 25 noodwoningen. Dit betreft

• 4 studio’s (1 a 2 personen)
• 4 appartementen met 1 slaapkamer (2 personen)
• 5 appartementen met 2 slaapkamers (2 a 4 personen)
• 8 appartementen met 3 slaapkamers (4 a 6 personen)
• 1 woning met 3 slaapkamers (4 personen)
• 3 woningen met 4 slaapkamers (5 a 6 personen)

In 2019 werd 1 gezin van 7 personen ondergebracht in 2 noodwoningen nav brand.

Maandelijkse huur + huurlasten voor beide noodwoningen:  €235 (app 1 slpk) + €390 (app 3 slpk) = €625

In 2020 kwam dit niet voor.

In 2021 werd een drie generatie gezin van 7 personen ondergebracht in 2 noodwoningen n.a.v. brand. Maandelijkse huur + huurlasten voor beide noodwoningen:  €390 (app 3 slpk) + €390 (app 3 slpk) = €780

In 2021 werd ook gezin van 8 personen ondergebracht in 2 noodwoningen nav Art 13; Maandelijkse huur + huurlasten voor beide noodwoningen:  €390 (app 3 slpk)  + €330 (app 2 slpk) = €720

Een structurele oplossing voor de tijdelijke huisvesting van grote (samengestelde) gezinnen in 1 grote noodwoning is er momenteel niet. Gelukkig komt dit niet zo vaak voor.

Gelet op de enorme schaarste van grote gezinswoningen (5 en meer slaapkamers) zowel op de private als sociale huurmarkt enerzijds en het beperkte aantal (te) grote gezinnen die in aanmerking komen voor een noodwoning leek het niet opportuun om een dergelijke grote gezinswoning in huur te nemen als tijdelijke woonoplossing.