Ik ben gemeenteraadslid ... en ik stotter!
Afgelopen weekend was een van onze fractieleden voorpaginanieuws. N.a.v. het televisieprogramma 'Kam Waes' waarin een deelnemer openlijk uitkwam voor zijn stotterprobleem, deed ook gemeenteraadslid Christiaan Van Bignoot zijn verhaal. Hij is sinds januari 2019 gemeenteraadslid voor onze fractie en ... hij stottert.
Het was Zeger, een finalist uit het populaire tvprogramma Kamp Waes, die openlijk uitkwam als stotteraar. De jongeman wou laten zien dat stotteren hem niet beperkt en hij wil daarbij een voorbeeld zijn voor iedereen die kampt met stotteren.
Zeger is helaas niet alleen: honderdduizend Vlamingen kampen met stotteren en dat is helaas nog té vaak een groot taboe.
Wie het niet weet zou het niet meteen opmerken maar ook ons eigenste gemeenteraadslid Christiaan Van Bignoot stottert al van toen hij klein was: "Mij is altijd geleerd om er zo veel mogelijk over te zwijgen. Mijn eerste bezoekjes aan de logopedist dateren van toen ik vijf jaar was. Dat hielp, maar telkens ik moest overgaan naar een andere school, stak het probleem opnieuw de kop op. Het is kenschetsend dat een belangrijke gebeurtenis als een trigger werkt. Telefoneren was een ramp. Solliciteren had ik niet gekund. Ik zou gedacht hebben: ‘Wie moet mij nu hebben?’ Door in de winkel de hele dag met klanten om te gaan, heb ik wel geleerd op een meer ontspannen manier te praten met anderen. Sommige mensen blijken het niet eens te merken.”
Christiaan kwam nooit eerder openlijk uit voor zijn stotteren maar de getuigenis van Zeger zette hem aan het denken.
“Die jonge kerel heeft mij geïnspireerd om uit de kast te komen. Toen ik zag hoe hij zijn stotteren zo terloops en zo gewoon vermeldde, stootte ik mijn vrouw aan. Die gast heeft het veel moeilijker gehad dan ik, waarom zou ik dan nog zo krampachtig mijn spraakprobleem verzwijgen?” klinkt het bij Christiaan.
Christiaan is alvast opgelucht dat dit nu 'out in the open' is. Hij werd begin vorig jaar verkozen als nieuw gemeenteraadslid in onze fractie en was bijzonder zenuwachtig tijdens zijn eerste tussenkomst in de Gentse gemeenteraad.
"Ik dacht: zie mij hier nu zitten, want behalve onze fractievoorzitter was er niemand in de zaal van wie ik zeker wist dat hij op de hoogte was van mijn stotterprobleem. Ik wist ook dat ik zeker geen tekst mocht aflezen, want dan is de kans op blokkages nog groter. Ik haper immers bij bepaalde woorden die moeilijk zijn voor mij. Ik moet daar rond kunnen fietsen en improviseren. Bij het uitspreken van de eerste woorden van mijn eerste zin, zag ik al een onoverkomelijke hindernis opdoemen: ‘Beste voorzitter, beste… collega’s.’ Dus zei ik spontaan: ‘Beste voorzitter, beste ... vrienden en vriendinnen.’ Waarop ik sommige ervaren gemeenteraadsleden zag fronsen, in de zin van: ‘Die jonge snaak begint hier pas maar voelt zich blijkbaar al goed op zijn gemak.', haha".
Wij kunnen Christiaan alleen maar bedanken voor deze moedige getuigenis en zijn bijzonder blij dat hij deel uitmaakt van onze fractie!