Gent telde eind december 2015 256.261 Gentenaars. Dat zijn er een kleine 4.000 meer dan het jaar ervoor. Nooit groeide de stad op een jaar tijd met zoveel inwoners aan, een aantal te vergelijken met het totaal aantal inwoners van de kanaaldorpen.

Natuurlijke groei

In totaal werden 3.193 Gentse kinderen geboren (116 minder tegenover 2014) en stierven er 2.400 Gentenaars (bijna 200 meer dan 2014). Dat brengt de natuurlijke groei in 2015 op 793 Gentenaars.

Populairste wijken

In vergelijking met 2014 kwamen vooral meer mensen wonen in de Brugse Poort, 772 om precies te zijn of een stijging van 4%. De tweede populairste bestemming in Gent was Wondelgem waar 408 mensen kwamen wonen. Het derde populairst bleken de binnenstad, Dampoort, Elisabethbegijnhof, Watersportbaan en Sluizeken.

Gent is een jonge stad. In vergelijking met 10 jaar geleden groeide bijna elke leeftijdscategorie aan maar de groei is het grootst bij mensen tussen 25 en 35 jaar en kinderen tussen 0 en 5 jaar. Muide, Rabot en de Bloemekenswijk zijn de jongste wijken van Gent met meer dan 27% van de bevolking tussen 0 en 19 jaar. In Sint-Denijs-Westrem, Drongen, Zwijnaarde en Gentbrugge wonen het meest 65-plussers, zo’n 25%.

Migratie

In totaal kwamen er 16.330 inwoners in onze stad wonen en vertrokken er 13.746. Dat is dus een positief saldo van 2.584 meer mensen die in Gent kwamen wonen dan die Gent verlieten.

Van de 16.000 mensen die in 2015 voor Gent kozen, kwamen er een 3.000-tal of een kleine 20% uit het arrondissement Gent. Van de meer dan 13.000 Gentenaars die wegtrokken, verhuisden meer dan 4.600 mensen, of 33%, naar een gemeente binnen het arrondissement Gent. Daarbij waren vooral Evergem, Merelbeke en Destelbergen populair. De rand rond Gent blijft dus ‘vergentsen’.

Migratie Belgen

In totaal immigreerden er 9.932 Belgen en vertrokken er 10.091 uit Gent. Dat maakt een verschil van 159 meer Belgen die Gent verlieten dan die erbij kwamen. Dat is het op een na laagste verschil sinds 1974 en dat ligt vooral aan het feit dat er minder Belgen uit Gent vertrokken in vergelijking met de voorbije jaren.

Migratie niet-Belgen

In totaal immigreerden er 6.398 niet-Belgen en vertrokken er 3.665 uit Gent. In totaal kwamen er dus 2.743 niet-Belgen meer in Gent wonen dan er niet-Belgen onze stad verlieten.

In totaal telt Gent 220.645 Belgen en 35.616 niet-Belgen, of 13,13%. De Bulgaren vormen daarbij de grootste groep met 8.184 inwoners, gevolg door de Turken (4.279) en de Nederlanders (2.913). Als naar de origine van Gentenaars gekeken wordt (de eigen nationaliteit en die van de ouders) dan scoren de Turken en Maghrebijnen nog steeds het hoogst. 

‘In 2013 overschreed Gent nog de kaap van de 250.000 inwoners, twee jaar later telde Gent al meer dan 6.000 inwoners meer’, aldus schepen Sofie Bracke. ‘Vooral de stijging van het afgelopen jaar, met een kleine 4.000, is enorm. Dat is te vergelijken met het totaal aantal inwoners uit de Kanaaldorpen. Die stijging is dit keer niet te wijten aan de natuurlijke groei. In tegendeel, in vergelijking met 2014 werden minder baby’s geboren en stierven er meer Gentenaars. Ook opvallend is dat in vergelijk met de voorbije jaren heel wat minder Gentenaars onze stad verlieten.

Het laatste jaar is heel wat inkt gevloeid over de vluchtelingencrisis en de toestroom van het aantal asielzoekers in Gent. In 2015 kwamen er in Gent 269 asielzoekers bij wat het totaal op zo’n 2.100 brengt. Ter vergelijking, in 2014 steeg het aantal asielzoekers met een erkend statuut met 295 of 32% en toen was van de hele vluchtelingencrisis nog geen sprake. Deze crisis is dus (nog) niet zichtbaar in de cijfers van vorig jaar. We blijven het verhaal van de asielzoekers natuurlijk opvolgen, zeker nu met de opvang op het ponton en de aantrekkingskracht die grote steden kunnen hebben op mensen die de procedures doorlopen hebben. Maar de grootste migratie in Gent komt nog steeds van de Oost-Europeanen. Zo stijgt het aantal Bulgaren ook in 2015 met bijna 900. Ook dat zijn nieuwkomers die hier aan het begin van een integratieproces staan. Dat zet een en ander toch in perspectief.’