Betaalbaar wonen is een prangende problematiek in onze stad. E?n van de mogelijkheden voor jonge mensen om toch een kwaliteitsvolle en betaalbare woning te betrekken, is de formule van de kangoeroewoningen.

In kangoeroewoningen wonen jongere mensen samen met ouderen in dezelfde woning. Door dit samenwonen kunnen ze elkaar ook helpen. De ouderen zorgen bijvoorbeeld voor de kinderen van de jongere bewoners, of de jongeren helpen bij klusjes, boodschappen doen...

Maar het inrichten of herinrichten van een woning tot kangoeroewoning loopt vaak niet van een leien dakje. Blijkbaar is het niet evident om een stedebouwkundige vergunning voor de inrichting of herinrichting van een kangoeroewoning te krijgen. Meestal ontbreken duidelijke richtlijnen over de voorwaarden waaraan moet worden voldaan om een vergunning te krijgen. De afwezigheid van een decretaal kader voor het inrichten van een kangoeroewoning ligt aan de oorzaak.

Sofie Bracke vroeg zich af of deze problematiek zich ook in onze Stad stelt. Ze wierp de bevoegde schepen volgende vragen voor de voeten:

• Worden er in onze Stad vergunningen gevraagd en afgeleverd voor de inrichting of herinrichting van kangoeroewoningen? Om hoeveel aanvragen en vergunde woningen ging het in 2006?
• Ervaart onze stedelijke administratie het gebrek aan decretaal kader ook als een probleem?
• Welke voorwaarden en richtlijnen worden aan de Gentenaars gecommuniceerd voor het inrichten van kangoeroewoningen?

Schepen Temmerman stelde dat er ook in Gent vanzelfsprekend al vragen rond kangoeroewoningen zijn geweest. Het probleem is dat juridisch gezien het woord "kangoeroewoning" niet bestaat. De wet kent een eengezinswoning en meergezinswoning maar geen kangoeroewoning. Een bijkomende moeilijkheid ligt in de verkoopbaarheid achteraf van de woning. Ook naar brandveiligheid zijn er aandachtspunten.

Door deze elementen proberen we in de stad het begrip kangoeroewoning te vermijden, wat niet betekent dat er geen kangoeroewoningen in onze stad bestaan of kunnen komen.