Met de bedoeling dat de lage mi over Gent zou weerschallen tussen de andere beiaardtonen, waren heel wat Gentenaars bereid de aankoop van de Mathildisklok te sponsoren. Naar ik vernam zou, nu de klok betaald is en ze er staat, bezwaren zijn gerezen om de klok in het Belfort te brengen en is er een zorg ontstaan over de stabiliteit als de klok zou luiden.

Die achteraf opgeworpen problemen verwonderen want Klokke Roeland wordt ook in het Belfort gebracht via een opening naast het horloge van de toren en daar kan ook de Mathildisklok door. En de stabiliteit als de Mathildisklok geluid wordt, zou eerder onderzocht zijn en mits de juiste ophanging geen risico inhouden.

• Wat is ervan aan?
• En als de Mathildisklok uiteindelijk niet in de Belforttoren mag en haar lage mi niet ten gehore kan komen van de Gentenaars, welke financi?le houding zal de Stad dan aannemen ten aanzien van de door de bestemmingswijziging in hun drijfveren ontgoochelde sponsors?

Frank Wijnakker
Gemeenteraadslid

Antwoord:

De Mathildisklok kent een lange geschiedenis. Het is al een jaar of vijf dat daarrond gewerkt wordt.

Maar u herinnert zich dat, of u herinnert het zich niet, want u was toen waarschijnlijk niet aanwezig in de gemeenteraad, maar in augustus 2007 heeft de Stad een brief gekregen van de afdeling Onroerend Erfgoed van het agentschap Ruimtelijke Ordening Vlaanderen. Daar stond in dat zij geen restauratiepremie wilden toekennen voor de uitbreiding van de beiaard van het Belfort, en dit om de volgende redenen:

1. De Gentse Belfortbeiaard werd in 1982 gerestaureerd met Vlaamse subsidies, en met een klavieraccommodatie volgens de Mechelse standaard met 53 klokken. In 1993 werd een 54ste klok toegevoegd, en Onroerend Erfgoed beschouwt daarmee de beiaard sindsdien als een afgewerkt geheel.

   De toevoeging van de Mathildisklok met de voor de Gentse beiaard nieuwe slagtoon, de lage mi, werd afgewezen door Monumentendienst Vlaanderen.

   Bovendien schrijft men dat de Mechelse speelaccommodatie waarvoor in 1982 uitdrukkelijk werd gekozen, zou wijzigen in een nieuwe claviatuur met speelaccommodatie volgens nieuwe standaardnormen. Dit zou betekenen dat er zware aanpassingswerken zouden nodig zijn aan de historische beiaard van 1659 zelf.

2. Het klokkengat van het Belfort is te klein om de nieuwe grote Mathildisklok binnen te brengen in de toren, en dus is er breekwerk nodig aan de galmgaten van de toren om de Mathildisklok in het werelderfgoed Belfort te brengen.

3. De stabiliteit van de Belforttoren komt in gevaar door de toevoeging van de tien ton wegende Mathildis, ook omdat ze eveneens als luidklok zou worden gebruikt, wat, naar verluidt, eens in beweging, een reactiekracht kan ontwikkelen van dertig ton.

   De Beiaardkring betwist de argumentatie van Ruimte en Erfgoed Vlaanderen en blijft geloven dat Ruimte en Erfgoed Vlaanderen zal kunnen worden overtuigd van het gelijk van de Beiaardkring. Maar dat is tot op vandaag niet gelukt. In een zeer recente brief van 6 april 2010 gericht aan de stadsbeiaardier, die zelf het initiatief had genomen, bevestigt Ruimte en Erfgoed Vlaanderen nogmaals de argumentatie van 2007.

   Het stadsbestuur heeft inmiddels een sterk alternatief uitgewerkt: de Mathildisklok zal worden opgehangen in een kleine klokkentoren die aansluitend bij de stadshal op het Emile Braunplein zal worden gebouwd boven de ondergrondse fietsenstalling. We zijn ervan overtuigd dat dit een goed initiatief is: een nieuwe prestigieuze klok op het Emile Braunplein die als Gentse luidklok kan worden ingezet bij feestelijke momenten.

   Wij geloven dan ook de Beiaardkring dat het moet mogelijk zijn met dit alternatief de sponsors te overtuigen dat hun inspanning gewaardeerd en gevaloriseerd wordt. Aan de toren zal overigens een plaat worden opgehangen waarin de sponsors zullen worden vermeld en uitvoerig bedankt voor hun gewaardeerde bijdrage. De klok zal dus veel meer zichtbaar zijn op het plein en zal toch nog kunnen geluid worden als luidklok.

Lieven Decaluwe
Schepen van Cultuur, Toerisme en Feesten

Antwoord:

Ik hoop dat de sponsors uw optimisme zullen delen, dat zij daar tevreden zullen mee zijn. Tot op heden, en uiteraard volgen zij ook de gang van zaken, heeft men die tevredenheid niet.

Men stelt stellig dat al die mogelijke problemen vooraf allemaal besproken zijn, en dat dat het engagement was ook onder andere van Onroerend Erfgoed, maar dat dat allemaal argumenten zijn die nadat het initiatief zijn gang gegaan is weer opgeworpen zijn, terwijl men voorafgaandelijk akkoord was.

Met andere woorden voelt men zich wel enigszins beduveld, al uw antwoorden ten spijt dat men het slecht aflopend dossier een positieve wending (tussen haakjes wendingske) zal willen geven, maar ik vrees dat de sponsors zich blijvend zullen beduveld voelen.

Ik vind dit wel jammer omdat dat ook een bestuurlijk correcte daad zou geweest zijn. Als men iets belooft, als men iets uitgesproken heeft, ook aan sponsors, dat men dat contract dan naleeft. Dat is nu de sfeer die ik snuif bij de sponsors, dat ze, zoals ik het zelf geformuleerd heb, in hun drijfveren ontgoocheld zijn, want die klok zal niet luiden samen en naast Klokke Roeland enzovoort, maar goed, we zullen zien in hoeverre men gelukkig is met het alternatief geboden. Het is misschien iets te zwaar geladen als woordgebruik, maar er kan hier toch gesproken worden van woordbreuk.

Frank Wijnakker
Gemeenteraadslid

Antwoord:

Ik vind dat een incident. Ik zal daar later op terugkomen. Maar in elk geval: er is geen enkel schriftelijk document van de vorige legislatuur waarin heel deze zaak in gang is gezet. Het eerste document dat we ontvangen hebben is van augustus 2007. Dus, zes maanden na datum komt dit, maar goed...

Lieven Decaluwe
Schepen van Cultuur, Toerisme en Feesten