Eind januari kregen we te maken met hevige sneeuwval. De dienst Wegen, Bruggen en Waterlopen slaagde erin om de belangrijkste wegen snel vrij te maken. Ik begrijp dat er een prioriteitenlijst is die bepaalt welke straten als eerste aan bod komen. Doch als de sneeuw hardnekkig blijft liggen lijkt het aangewezen om zo snel mogelijk ook de niet prioritaire straten aan te pakken.

Bij wijze van voorbeeld haal ik graag de Rooigemwijk aan. Onder andere de Peerstraat, de Perzikstraat, de Nekkerputstraat zijn een aantal dagen glad gebleven tot de dooi zijn werk deed. Tijdens deze dagen gebeurden er in de wijk ook twee ongevallen die enkel en alleen te wijten waren aan de gladheid.

Ik kreeg gelijkaardige meldingen van bewoners uit de Nachtegaalstraat, Admiraalstraat en omgeving.

• Zijn deze secundaire straten opgenomen in een strooiplan ? Indien niet wat is de reden?
• Kan dit in de toekomst wel bij langdurige hardnekkige gladheid?

Manuel Mugica Gonzalez
Gemeenteraadslid

Antwoord:

De mensen van de strooidiensten doen een ongelooflijk werk bij vriesweer. Die mensen staat heel vroeg op en werken in de kou. Dat is geen gemakkelijk werk en vaak geen dankbaar werk. 

Bij strenge nachtvorst en wintertoestand behandelen de strooidiensten hoofdwegen en hoofdfietspaden, bruggen, wegen met tram- en buslijnen, omgeving van ziekenhuizen, brandweer en scholen. Hieraan hebben ze al een hele kluif kan ik u vertellen. 

Ik heb 5 jaar geleden een nieuw strooiplan laten opmaken door de diensten. Ik had destijds ook gevraagd om nieuw strooimateriaal aan te kopen, zodat er meer gestrooid kon worden. Bij het bepalen van de prioriteiten hebben we vooral rekening gehouden met de eerder opgesomde elementen.

 Van de 1300 kilometer stadswegen (haven- en gewestwegen buiten beschouwing gelaten) wordt er 700 km wegenis en 100 kilometer fietspaden al gestrooid of van pekel voorzien en indien nodig geruimd.

Met alle vandaag beschikbare middelen en aanwezige personeelsinzet binnen de betrokken diensten is dit momenteel het maximaal haalbare en organiseerbare.
U mag niet vergeten dat gladheidsbestrijding meer inzet vergt dan eens met een strooi- of pekelwagen passeren.

Ik ben dan ook de stadsmedewerkers die zich hiervoor inzetten erg dankbaar. Wat me verder opvalt, is dat in noordelijke landen, met frequente sneeuwval, vaak helemaal niet gestrooid wordt. Maar de bewoners zijn dan ook gewend om in dergelijke omstandigheden te rijden en zich te verplaatsen. De mensen passen zich aan.

Na 6 jaar schepen zijn kan ik een duidelijke verbetering in het strooien vaststellen. Maar er zijn nog bijkomende verbeteringen mogelijk. Na deze laatste winterprik heb ik vooral gemerkt dat er nog verbetering mogelijk is om de gladheid te bestrijden op de hoofdfietspaden in de periferie van onze stad, op die fietspaden die connectie vormen met de buurgemeenten. Daar wil ik dan ook echt verder op werken vooral door extra fietspadstrooiers hiervoor in te schakelen. 

Ik wil ook nog eens bekijken of er nog andere kwaliteitsverbeteringen behaald kunnen worden bij het bepalen waar we strooien en waar we niet strooien. Een daarbij willen we maximaal rekening houden met locaties waar veel mensen samen komen zoals scholen, grote bedrijven, etc. 

Alle woonstraten beloven sneeuw- en ijsvrij te houden kan ik met de beste wil echt niet garanderen en zou ook verkeerde en onrealistische verwachtingen scheppen.

Filip Watteeuw
Schepen van Mobiliteit, Openbare Werken, Architectuur en Stedenbouw